Afgelopen weekend was het weer zover. Ik had alweer een week lang Huelva gezien en het werd tijd om wat anders te gaan bezichtigen. Dit keer was Tavira aan de beurt, een plaatsje in Portugal. Dat we hier naar toe gingen was absoluut niet origineel, want al meerdere Erasmus studenten zijn hier naar toe gegaan. Hiervan zagen we hele mooie foto´s, dat we ook besloten om daar naar toe te gaan.
Met een tevreden gevoel liep ik zaterdag naar de meeting plek bij de autoverhuur. We hadden de auto al van te voren gereserveerd, dus we hoefde hem alleen op te halen. Helaas Pindakaas, we moesten nog meer betalen omdat onze chauffeuse geen 25 was, daarnaast natuurlijk ook nog borg. Wij dachten; ‘No problema, Lilian heeft een creditcard bij zich.’ Maar het was wel een probleem, want de creditcard houder moet ook een chauffeuse zijn. En zoals jullie weten, heb ik nog nooit een auto rijlessen gehad, laat staan dat ik hier in Spanje zou kunnen rijden. Even waren we bang dat we niet konden gaan, maar gelukkig had de officiële chauffeuse ook een creditcard. Deze moest alleen nog even opgehaald worden.
Uiteindelijk zaten we in de auto. Veel rotondes gezien en genomen, stoppen op de snelweg om een foto te maken van het bord Portugal (er was toch niemand op de weg), nog meer rotondes en rondjes draaien. Aangekomen in Tavira hadden we één doel waar we gelijk naar toe wilde: de waterval van Tavira. Om dit doel te bereiken namen we nog meer rotondes en hebben we vaak de weg moeten vragen, maar we kwamen er wel.
De waterval en het water is echt prachtig om te zien. Ondanks dat het water erg koud was, was het zeker de moeite om erin te gaan. Het water was helder en er zwommen vissen in die niet bang waren voor mensen. Integendeel, ik kreeg een gratis Dr. Fish behandeling (de vissen knabbelen je voeten schoon). Ook was er naast de waterval een rots waar iedere angsthaas vanaf durft te springen. Oftewel, wij wilden dat ook! Vanaf beneden gezien lijkt het niet zo hoog, maar als je er bovenop staat dan is het toch wat hoger dan verwacht. De kunst eraan is om gewoon even diep adem te halen en dan te springen. Hoe langer je wacht, hoe enger het wordt. Gelukkig kon ik mijn angst snel overwinnen en springen. Helemaal top!
Na de waterval, het terug vinden van de weg, het vinden van het hostel, werd het tijd om de honger te stillen en een restaurant lastig te gaan vallen. We hadden een zeer goede uitgekozen! Het werd prachtig opgediend, de obers waren zeer klantvriendelijke en het eten smaakte ook goed! Een top avond die we afsloten met een dansje op het plein.
De zondag was het culturele en geniet dag. We gingen eerst een kerk en een kasteel bezichtigen. Het kasteel was meer een ruïne met een mooie tuin en mooi uitzicht. Hierna werd het tijd om te ontspannen op het strand. Om bij het strand te komen moesten we met een boot mee. Deze boot ging namelijk naar een eiland toe en als je dan het eiland overloopt, kom je bij de Atlantische Oceaan terecht. Prachtig blauw helder water waar je alles in kan zien en ook het strand was wit. Met het heerlijke zonnetje werd het helemaal perfect om lekker te kunnen ontspannen.
Na een heerlijke maaltijd werd het weer tijd om terug te keren naar Spanje. Zonder schade kwamen we weer heel aan in Huelva en hadden we er een prachtig weekend opzitten. Het was maar twee dagen, maar het voelde als een vakantie.