karaoke avond!

Een verhaaltje, omdat jullie al zolang niks van mij gehoord hebben.

Het gaat goed met mij! Ik ben alleen niet meer weg geweest sinds het weekend van Córdoba en Granada, dus eigenlijk had ik ook niet echt iets om over te schrijven.

Maar nu.. nu ga ik toch zoiets spannends vertellen.. Aanstaande woensdag is er namelijk Karaoke avond en wie gaat er uiteraard aan mee doen? Inderdaad; Lilian Kupers.

En iedereen wordt al gek van mij. Het begon er namelijk mee dat de vraag bij ons op kwam of je elk liedje kan kiezen, of dat er een speciale lijst is. Ik wilde dit wel graag weten en heb dit aan de organisatie gevraagd. Ik wil namelijk wel goed mijn optreden voorbereiden. Als antwoord kreeg ik terug dat ik door kon geven welk lied ik graag wilde zingen en dan konden zij het opzoeken of ze die hadden. Dit vond ik een prima deal. Maar dan komt het moeilijkste en het deel waar volgens mij iedereen gek van werd, ik kon geen liedje meer kiezen. Ik wist (en weet nog steeds niet) welk liedje ik moet gaan zingen, welke goed bij mijn stem past, waarbij ik goed over kom bij het publiek etc. Uiteindelijk heb ik maar een lijstje van liedjes opgestuurd, zodat zij konden kiezen. Maar nu ik moet wachten, komen er steeds meer liedjes in mijn hoofd die ik wel kan zingen.

Nu het wachten is gekomen vraag ik aan iedereen of ze naar de karaoke avond komen en zo niet, dan vind ik dat ze echt wél moeten komen! Het wordt de avond van het Erasmus jaar! (okee, dat is overdreven).

Eigenlijk is dit een klein beetje een onzin verhaal, maar dan weten jullie dat het nog goed gaat en dat ik me hier goed vermaak!

Voor nu staat op het programma:

-          Lotte (huisgenoot Amersfoort) komt morgen.

-          Voetbalwedstrijd Duitsland – Nederland

-          Karaoke avond

-          Sevilla

-          Eind november Marokko

-          En dan is het alweer december

Tijd vliegt, tot snel!

xXX

Granada!

Na Córdoba gingen we met de auto verder naar Granada. Omdat we op de weg elkaar uit het oog verloren hadden, zijn we met mijn auto wat gaan eten na het inchecken van het hostel. We hadden erg honger, maar bestormde niet gelijk de eerste de beste tapasbar-restaurant. En door onze zorgvuldig uitgekozen keuze, kwamen we in een typisch Spaans tapasbar-restaurant.

Binnen zat het helemaal vol met Spaanse mensen, de grond was bezaaid met servetjes en het oogde rommelig. We bestelde ons eten wat we samen wilde delen; salade, een plaat met gefrituurde vistapas (inktvis etc), kip met frietjes en gamba’s.

Doordat we uitgehongerd waren bestormde we het eten alsof ons leven er vanaf hing. Bij de eerste happen al, voelde ik me langzaam omhoog getild worden en zweefde ik boven alles uit. Het voelde alsof ik in de hemel was, zo lekker was het eten! Vooral de gamba’s, alsof er een engeltje op je tong piest. Dit was zo lekker gemaakt dat ik me zo gelukkig ervan voelde. En gelukkig voelde ik me niet alleen zo gelukkig, ook mijn medereisgenoten zaten intens te genieten van het heerlijke eten.

Na deze heerlijke maaltijd, konden we geen ‘pap’ meer zeggen en werd het tijd om naar het hostel te gaan en ons bed op te zoeken (het was immers al 24.00 uur en we hadden een lange dag achter de rug). Gelukkig konden we sportend naar huis, want ons hostel was 15 minuten lopen heuvel en trappen op. Fanatiek begonnen Daniel en ik met de trappen oprennen, maar stiekem is dat toch erg vermoeiend.

De volgende dag moesten we met zijn alle vroeg uit de veren. In Granada heb je namelijk het bekende ´Alhambra´ liggen. Dit is een middeleeuws paleis, echter geen kleine maar op een enorm terrein met ook Arabische invloeden. Dit is de bezichtiging van Andalucia (streek in Spanje waar Huelva ook inligt). Omdat  het zo populair is kan je kaarten bestellen via internet, deze waren echter al helemaal uitverkocht. En daarom moesten wij zo vroeg ons bed uit, want in de ochtend verkopen ze ook nog een bepaald aantal kaarten. En dus stonden wij om half 8 ’s ochtend in de rij en hadden we om kwart over 8 de tickets naar de Alhambra.

Binnen gekomen bij de Alhambra was er veel te zien. Prachtige tuingedeeltes en gebouwen/paleizen die je kon bezichtigen. Ondanks dat het erg bezienswaardig was, kreeg ik niet het wauw gevoel wat ik bij de Mezquita had in Córdoba. Maar toch was het erg mooi om te zien. Daarnaast was er een prachtig uitzicht over de stad, want de Alhambra lag boven op een heuvel/berg (volgens mij is het nog te klein voor een berg). Ook kon je in de verte gebergte zien met sneeuw erop. Ik heb sneeuw gezien!

Als laatste bij de Alhambra gingen we naar een speciaal paleis. Hierin zag je weer heel duidelijk de Arabische architectuur. Heel veel mooi kleine details, die bij elkaar een groots aanblik kregen.

Alhambra is zeker iets wat je gezien moet hebben, net als de Mezquita. Prachtige stijl en prachtige architectuur.

Córdoba!

Afgelopen weekend dacht ik een rustig weekend te kunnen houden, maar helaas en vooral gelukkig werd het een druk weekend. Afgelopen weekend stond namelijk in het teken van Córdoba en Granada, met acht andere meiden en één jongen. Vrijdag middag gingen we naar Córdoba en zaterdag avond verder richting Granada om dan op zondag weer terug te rijden naar Huelva.

Aangekomen in Córdoba gingen we natuurlijk in de avond eten in de stad en stappen. Bij het stappen kwamen we in een club waar live muziek zou zijn. Iedereen die er kwam was allemaal netjes gekleed en alle vrouwen hadden hoge hakken. Hoe ze erop kunnen lopen, het volhouden, kan ik nog steeds niet begrijpen. Wel blijven ze redelijk klein in vergelijking met ons, Nederlanders (maar natuurlijk niet met mij).

De live band speelde Spaans talige muziek, je kan het vergelijken met onze Jeroen van de boom. Deze vergelijking is vooral gebaseerd op het liedje ‘jij bent zo’, aangezien ze deze in het Spaans zongen. We hebben hier natuurlijk doorheen de Nederlandse versie zitten zingen, zo hard als we konden! Na een paar uren dansen, zingen en gezellig doen werd het tijd om onze ogen dicht te doen en te slapen.

De volgende dag gingen we Córdoba echt in om te ontdekken wat deze stad ons te bieden had. Er stond één bezichtiging op ons verlanglijstje en dat was de kathedraal van Córdoba; De Mezquita.

Dit gebouw is een moskee waarbij sinds de christelijke herovering een kathedraal is ingemaakt. Dit maakt het heel bijzonder om twee verschillende culturen en geloven naast elkaar te zien. Je ziet dit erg terug in de architectuur.

Het moskee gedeelte vond ik zelf erg indrukwekkend. Het bestond uit vele bogen die zich elke keer herhaalde. Door deze herhaalde patroon, werd de architectuur erg versterkt. Ondanks dat het steeds een herhaling was, zag je toch op elk punt waar je stond weer wat anders. Alsof er gespeeld werd met je verbeelding. Ik bleef maar kijken, lopen, kijken, lopen en kijken en wilde wel 1000 foto’s ervan maken. Voor elke kleine verandering een foto. Dit is echt een aanrader om naar toe te gaan als je Córdoba gaat bezoeken!

Na deze prachtige bezichtiging, gingen we naar een kasteel tuin; Alcázar de los reyes crstianos. Dit was ook prachtig en daarnaast rustgevend om door een tuin te lopen. Het was even een rust moment na een overweldigende mezquita.

Hierna gingen we naar het volgende monumentaal gebouw; Madinat al-Zahra.  Dit zijn ruïnes van een grote, versterkte Arabische islamitische middeleeuwse paleiss-stad gebouwd door Abd-ar-Rahman III al-Nasir. We hadden echter weinig tijd en zijn daardoor door de ruïnes heen gerend. Ook hier zag je wat stijl terug van de moskee van Mezquita. De bogen kwamen ook hierin weer terug.  Van boven af leken de ruïnes van de ruimtes net een doolhof, mooi om te zien!