cultuurshock in Marrakesh

Zoals als vele van jullie weten was ik een dikke maand geleden naar Marokko gegaan. Toen stond ook al op mijn planning dat ik in Januari weer naar Marokko zou gaan, maar dan het noorden. En dat heb ik geweten!
Op vrijdag 13 januari, onze geluksdag, vertrokken met het vliegtuig naar Marrakesh.
Aangekomen kreeg je de cultuurshock van mijn leven. We werden bijna taxi´s ingetrokken waar ze veel te hoge prijzen voor vroegen. De mannen zaten al gelijk vies te kijken en net de verkeerde opmerkingen te maken. Negeren, negeren, negeren. Omdat we weinig kennis hadden over de prijzen, gingen we weer naar binnen op het vliegveld en vroegen we het een medewerkster. Ze antwoordde echter dat ze het niet wist en na een minuut durfde ze al toe te geven dat ze hier niks over mocht zeggen en dat onze taxi chauffeur achter ons stond. Ze kon ons dus niet vertellen wat een normale prijs is.  Hierbij zie je al gelijk dat haar status ook een stuk lager is.

Uiteindelijk hadden we een prijs afgesproken en werden we naar ons Hotel gebracht. Maar toen we in de taxi zaten,  een auto die je doet laten denken aan Cuba, kregen we gelijk een nieuwe shock. Hoe de mensen hier autorijden is echt levensgevaarlijk! Alles reed kriskras door elkaar en invoegen gebeurde op gevoel. Eigenlijk gebeurde alles daar op gevoel. De auto keren op de weg, schapen langs de weg, brommers die overal langs rijden, van 2 autobanen worden er 3 gemaakt. Ik heb hier een woord voor: Gekkenwerk!
Gelukkig overleefde we deze trip.

Aangekomen in het hotel, kwamen we tot rust. We hadden een prachtige grote slaapkamer met drie bedden, een woonkamer met nog een bed en een badkamer. Dat laatste bed hebben we gewoon bij de andere bedden gedaan. Met zijn vieren slapen is toch een stuk gezelliger.

De volgende ochtend werden we al vroeg gewekt, om zes uur in de ochtend om precies te zijn. We hoorde van buiten de moskee ons roepen. Een galmende stem was iets in het Arabisch aan het zingen/bidden, zoals in Nederland de kerkklokken slaan op de zondagochtend. Goedemorgen!

Na nog wat uurtjes geslapen te hebben en we waren klaar voor de dag, gingen we de stad in. Ook nu merkten we gelijk hoe druk het op de weg is en hoe gevaarlijk het is om over te steken. Dit was echt op eigen risico oversteken. Soms stond je tussen de rijdende auto’s, te wachten dat je de tweede helft kon oversteken. Stoplichten voor voetgangers kennen ze niet. Zebrapaden bestaan, maar daar trekken ze zich niks van aan.

Ook bij de Souk was het een drukte met brommers die tussen de mensen door een weg aan het maken waren. De hele tijd toeteren en uitkijken dat je niet geraakt wordt, want daar zullen zij niet zo op letten.

Wat een ervaringen allemaal! Gelukkig is alles goed gegaan en heb ik prachtige dagen gehad in een totaal andere wereld!